Terugblik van de coach
Alweer een rollercoaster van een seizoen achter de rug. Als coach begin ik in januari met het voorbereiden van het seizoen dat volgt en heb je bepaalde ideeën, visies, visioenen en dromen. Dan start je einde september, begin oktober en kan je de helft al opbergen wanneer Jan al vroeg uitviel 🤕. Een seizoen vol langdurige blessures en hier en daar kwaaltjes, trouwpartijen en verre reizen voor het werk zorgden voor een beetje chaos in mijn hoofd. Controlefreak als ik ben, lieten we het niet aan ons hart komen en zochten en vonden we oplossingen.
Onze start was allerminst een succes met een 2 op 5. De nieuwe en “oude” spelers waren nog een beetje zoekende en voor het ultieme doel, de beker, kregen we op onze doos in Leuven. Maar stilaan zagen we toch vooruitgang en vooral defensief kwamen we meer en meer tot ons recht. Aanvallend waren we niet altijd trefzeker, maar in close games toonden we ons dit seizoen vaak als de het team met de meeste maturiteit. Naar gelang de blessures zich opstapelden, vonden we ook oplossingen door onze jeugd in te schakelen. Victor, Merlijn en Milan hebben ons meermaals uit de nood geholpen en deden een zeer goede job! Sven vond zijn draai, net als Xander die dan jammer genoeg voor lange tijd geblesseerd raakte. Gelukkig hadden we nog good “young” Vinnie, omgetoverd tot een moderne 4, Sam en Bart die ons vaak op het juiste moment mee trokken. Kas droeg de ploeg op zijn schouders als enige guard en Witse ontpopte zich tot een echte shooter en krijgt de titel van most improved player. Neil vond zijn niveau terug na NY, ondanks een zware periode gehad te hebben met klierkoorts en last but not least … Hannes kon in februari zijn terugkeer maken en bracht ons grinta bij, scorend vermogen en hier en daar een gemiste lay-up 🤪.
Op Kortenberg enkele weken terug konden we onze nieuwe aanwinst voor volgend seizoen, Dries, ook al eens testen. Hij deed dat zonder stress en hielp ons mee aan de overwinning. Doe daar volgen seizoen Bram en Sander nog bij en we komen aan een sterke kern van 12 spelers aangevuld met onze 3 young guns. 15 spelers voor een A-team is te veel? Als je de tekst hierboven nog eens leest, dan kan dat zelfs te weinig zijn 🤠.
We eindigen dit seizoen op een zeer mooie 4e plaats. No regrets van wat had kunnen zijn, maar zeer fier op wat we met dit team gepresteerd hebben ondanks alle tegenslagen! Ik bedank elke speler en uiteraard onze assistent-coach Brent voor hun inzet op trainingen en wedstrijden! Louis, Joachim en Leopold ook een welgemeende dank u om ons te helpen! Alle tafelofficials, merci!
We zijn bijna rond dus nog iets over onze club. Wanneer men mij vraagt, wat is er zo speciaal aan den BCO? Awel, DE MENSEN! It’s a family! Het is altijd een beetje thuiskomen.
Met de mensen bedoel ik niet alleen de fantastische supporters die telkens talrijk aanwezig zijn bij onze wedstrijden, waarvoor een welgemeende dank u van uit de spelersgroep en coaching staff! De mensen dat zijn ook de talrijke vrijwilligers en de toppers die aan het roer staan. Met hun dagelijkse inzet maken zij van BCO de club die ze is! THANKS!
Tenslotte nog een woordje naar die jonge gast of jong meisje in onze club met de droom om ooit in een van onze seniorenteams te spelen of nog veel hoger dan dat … als je iets wil, moet je er hard voor werken. Dat is zo in het basketbal en ver daarbuiten. Off-season starts today.
Fijne vakantie iedereen en tot volgend seizoen!
Coach Ben
